Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |    tobyś nie ścierpiał. ~Chłop udał, że nie słyszy, i ciągnął
 2  1,  1 |    Wielmożny pan nie tylko nie udał się osobiście do Krakowa...~-
 3  1,  2 |      młodziana, że razem z nim udał się do sąsiedniego pokoju
 4  1,  2 |    wszystko, co miał pod ręką, udał się na palcach do sąsiedniej
 5  1,  5 |      się sam..."~- Kto się sam udał? Kto się gdzie udał, mośćbrodzieju?~-
 6  1,  5 |        sam udał? Kto się gdzie udał, mośćbrodzieju?~- Udał się
 7  1,  5 |   gdzie udał, mośćbrodzieju?~- Udał się ten, co na początku,
 8  1,  12|      zasunął, a klucze zabrał. Udał się prosto do bazyliki i
 9  1,  12|        dzień cały. Szczególnie udał się jeden dzień pogody zupełnej,
10  1,  16|       jeszcze nie przekroczył. Udał się tam i ze zdumieniem
11  2,  1 |  pocztowym. Wprost z pocztamtu udał się do pałacu księcia Gintułta.
12  2,  16| posłuszny woli ojca, znowu się udał do naddunajskiej stolicy.
13  2,  17|      aż do czasu. Z tym planem udał się pan generał Dąbrowski
14  2,  20|       i w jaką godzinę później udał się na spoczynek. Jak błędny
15  3,  6 |        na czele kilku plutonów udał się sam do wioski. Skoro
16  3,  15|  skinął głową i wyszedł. Cedro udał się do swoich ludzi z rozkazami:~-