Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |    na brzegu.~W zmaganiu się uczuć odmiennych i różniących
 2  1,  4 |    zajęć, nawet myśli, nawet uczuć. Żywiło go czucie niematerialne,
 3  1,  5 | czystej rozkoszy, jaką tylko uczuć można. W oczach jego stało
 4  1,  7 |     Ukazywała się spod złudy uczuć, spod miękkich wielobarw
 5  1,  7 |    gdyby czaty, nocne wojska uczuć, wigilie czyhające po nocach
 6  1,  10|      noc Rafał spędził wśród uczuć najdziwniejszych. Położenie
 7  1,  12|      ziemi zwłoki i o całuny uczuć, co je do snu wiecznego
 8  1,  12|     nową Wenecję na lagunach uczuć ludu. Uśmiechali się z wyrazem
 9  2,  1 |  Rafał, pełen nieprzyjemnych uczuć, opowiedział, kim jest i
10  2,  1 |   pewności upodobniło się do uczuć Jarzymskiego i przemocą
11  2,  2 |      nie mogłoby przewyższyć uczuć zdumienia, skruchy i trwogi,
12  2,  3 |   zdołał przyjść do siebie i uczuć przyjemność odosobnienia,
13  2,  20|  wstydu od tajemniczej ciżby uczuć. Teraz już nie! Patrzały
14  2,  20|    nieoczekiwane wahanie się uczuć. Jak zdroje dotychczas nie
15  3,  2 |  konia, jego znojów i niemal uczuć - było mu teraz na kamieniach
16  3,  6 |     ostatnią garstkę popiołu uczuć w nicość rozwieje.~Odsunął