Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |    jedle chwiały królewskie swe szczyty w przeciągu niejednego już
 2  1,  1 |    wdzierają się wyżej aż popod szczyty zawalone głazami Psar, Radostowej...
 3  1,  1 |    oddechu puszcz łysogórskich. Szczyty drzew pochylały się przed
 4  1,  1 |   Przesadziły najwyższe stojące szczyty chojaków i znikły. Tylko
 5  1,  1 |     chojaków i znikły. Tylko te szczyty zielone i giętkie jeszcze
 6  2,  6 |         blasku gałęzie, których szczyty chwiały się z wolna, stykając
 7  2,  6 |       księżyc. Było po północy. Szczyty leśnych gór odrzynały się
 8  2,  6 |   niespodziewanie kolosalne swe szczyty jak gotyckie wieże otoczone
 9  2,  7 | rozwarte, a u góry spłaszczone. Szczyty kolosalnych smereków, gdzieś
10  2,  8 |         jak wysmukłe, rzeźbione szczyty wapniaków i niedostępne
11  2,  9 | rozjaśnionym niebie ukazały się szczyty gór. Oblicza ich były przepiękne,
12  2,  11|       Fale bluszczu przesadziły szczyty murów i płynąc, kapiąc,
13  2,  11|        czarną i ciemną kaplicę. Szczyty ich strzeliste, zionące
14  2,  17|          drapało się na wyschłe szczyty włoskiej topoli. Stosy podmiecionych
15  2,  18|       ogołocone drzewa, których szczyty chyliły się za wiatrem.
16  3,  5 |   zamgleniu wiosennym wzgórza i szczyty Sierra-Moreny. W Ciudad-Real,