Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |   stosunek cześnika do starszego syna. Przypomniano sobie ów sądny
 2  1,  16|   rodzicielskich, wyznać na wzór syna marnotrawnego wszystkie
 3  2,  1 |    cześnik zgodził się na wyjazd syna. Od tego dnia zadęły się
 4  2,  2 |         jak się doczekał siwizny syna, jak w nim po wtóre przeżył
 5  2,  2 |        który w szyszaku bojowym, syna drogiego całując i pieszcząc
 6  2,  2 |          duszą, że nie chce mieć syna, że zamordowałby zrodzonego
 7  2,  7 | niemilknąca chuć potoku, młodego syna źródlisk podziemnych, co
 8  2,  12|       przyjmie cię jak rodzonego syna. Wszakże jesteśmy w kuzynostwie.
 9  2,  13|         oczyma i słowami pieścił syna, dawało możność w starszym
10  2,  13|         gdy patrzał a patrzał na syna, ale i wówczas nie ustał
11  2,  18|  strzemienia, w którym była noga syna. Ujrzał go Krzysztof. Ręka
12  2,  18|       ruchami usiłowały ściągnąć syna na drogę, czepiały się jego
13  2,  23|  pułkownikiem Jana Dąbrowskiego (syna), zorganizowana przez generała
14  3,  10|         Zgubiłeś mi mędrkowaniem syna!~- Uspokój się, panie, uspokój.~-
15  3,  12|           Staruszkowie obstąpili syna z dwu stron, zagarnęli pod
16  3,  12|        Żywo! Nie stój! Tyś to mi syna Piotra tratował.:. Przepinaj