Tom, Rozdzial

 1  1,  12|        taki?~- Oficer, nazwiskiem Sułkowski.~- Czy być może?~- Tak jest.~
 2  1,  12|         był tą wiadomością. Józef Sułkowski był jego przyjacielem z
 3  1,  14|          się jak ze snu.~- Książę Sułkowski? - zapytywał portier uprzejmie,
 4  1,  14|    przebiegły i sobaczy.~- Książę Sułkowski - powtórzył Gintułt zaglądając
 5  1,  14|      Gintułt podchodząc do stołu. Sułkowski zbliżył się do niego z uśmiechem
 6  1,  14|       mówiąc, dość mam już wojny.~Sułkowski powolnym ruchem prześlicznej
 7  1,  14|            zaczął krzyczeć prawie Sułkowski. - Jeszcze żyje, jeszcze
 8  1,  14|   powiedzieć: - jak... Dąbrowski.~Sułkowski skrzywił się kwaśno. Po
 9  1,  14|        stopień naczelnego wodza".~Sułkowski rzekł z opryskliwym śmiechem:~-
10  1,  14|           ironicznym uśmieszkiem. Sułkowski zamyślił się i rzekł po
11  1,  14|          z warg księcia Gintułta. Sułkowski spostrzegł go widać, gdyż
12  1,  14| dyplomatyki.~- Dyplomacja - mówił Sułkowski innym głosem, prędko, sucho
13  1,  14|   sankiulockim miesiącu nivôse...~Sułkowski siedział w kącie sofy zamyślony.~-
14  1,  14|           ze zwieszoną głową. Gdy Sułkowski skończył, rzekł z westchnieniem:~-
15  2,  1 |           francuskiej, nazwiskiem Sułkowski, został rozsiekany przez
16  2,  24|           zachodnią. Młody książę Sułkowski, ranny już, na czele drugiego