Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |       stali obok siebie, złączeni śmiertelną grozą, gdy turoń nachylił
 2  1,  3 |       igła na falach znikła i noc śmiertelna otoczyła czółno. Ramiona
 3  1,  3 |          włosa.~Wtedy ogarnęła go śmiertelna rozpacz. Nie wiedział już,
 4  1,  3 |           piersiach, nurzać się w śmiertelną oćmę nocną, grzać się jak
 5  1,  5 |         oszalałych ręku Rafała ze śmiertelną potęgą. Ślepia kołowały.
 6  1,  8 |         tej chwili, kiedy kładzie śmiertelną koszulę i zacznie mówić
 7  1,  17|           a nade wszystko niechęć śmiertelna do jadła i napoju, do świata,
 8  1,  17|  naczelnych szańcach wrzała walka śmiertelna. W fosach, między palisadami,
 9  2,  6 |            Była to rozkosz zaiste śmiertelna, wyzwolona, naga, szczęście
10  2,  11|      przymkniętymi oczyma. Trwoga śmiertelna obchodziła ich wokoło. Spod
11  2,  18|         wolnym, obłąkanym ruchem. Śmiertelna bladość okryła jego twarz.~
12  2,  19|           raptownie urwały. Cisza śmiertelna. Nie ustał tylko samotny
13  3,  6 |     usunięty został z pola z raną śmiertelną i że go cnotliwy Fiszer
14  3,  11|         tam i sam, a po nim cisza śmiertelna, bardziej przeraźliwa od
15  3,  11|      trzaskiem brandkuglów trwoga śmiertelna, popłoch paniczny. Mieszczanie
16  3,  11| obezwładnieni. Wtedy opanowała go śmiertelna podnieta. Huknął pierwszego