Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |        roku na zawsze zostanie w pamięci wszystkich, co go widzieli.
 2  1,  7 | wszystkim, co zaszło i zostało w pamięci. Piotr zatrzymał się znowu
 3  1,  8 |            Nigdy nie wyjdą z mej pamięci owe namioty na drągach okrytych
 4  1,  14|   uczynił! Chwilami wlokły się w pamięci widoki straszne, nieznośne,
 5  1,  16|        celu zupełnego wygnania z pamięci tej panny odprawiał trudne
 6  1,  17|        bolesna błąka się i łka w pamięci, krąży dokoła mózgu, szeleści
 7  2,  2 |       zdania świętego stoją mi w pamięci, jakby promieniami ognistymi
 8  2,  2 |        dojrzały żywot, zamknął w pamięci ogrom zdarzeń, od dziejów
 9  2,  13|          nie mogła jej znaleźć w pamięci. Zawołał nie przerywając
10  2,  22|          A nawet będę was miał w pamięci, szlachetni młodzieńcy!
11  2,  22|    leżąca w duszy, ocknęła się w pamięci Rafała. Ileż to lat zbiegło
12  2,  22|       czytając, na poły mówiąc z pamięci, głosił:~- Komunikuje mi
13  3,  1 |         kużdemu sto bitew stoi w pamięci. Taki se Pawlikowski! W
14  3,  2 |          świadczący o znikomości pamięci ziemskiej. Dalej leżały
15  3,  3 |     Przeczuwał przecie, że się w pamięci pud żelaznym jej wiekiem
16  3,  14|   wspomnienie nie wałęsało się w pamięci. Trzymał go w żelaznych