Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |             pokłonili się i pedają:~"Niechże ta wielemozny pan feśter
 2  1,  1 |          chłop zdjął czapkę i gada: "Niechże ta choć wielemozny pan feśter
 3  1,  1 |              czym wracać nie sposób. Niechże się i dzika okolica pochwali.~
 4  1,  12|               E... rozsuń się ta!... Niechże idą, aby chyłkiem po podcieniu,
 5  1,  13|            to za pruskie talary. Ale niechże tarn! Niech się Chadzkiewicz
 6  2,  1 |           sekretarzem.~- Sekre!... A niechże cię!~- Cóż ci to?~- No,
 7  2,  14|            Stokłosach? A no, owszem, niechże przychodzi ze swoim planem
 8  2,  17|              glicie, ba! w kompanii! Niechże to kapral wypatrzy, że się
 9  2,  18|          pruć - stanowczo nie radzę. Niechże choć na zarybek zostanie.
10  2,  20|           sekundę na ustach. A potem niechże strzela w łeb, kto chce-Niemiec
11  2,  22| niderlandzkimi talarami. - No, no... Niechże wstąpią...~Weszli do obszernej
12  2,  22|          kłaniał się i zapraszał: ~- Niechże też nie pogardzą, niechże
13  2,  22|            Niechże też nie pogardzą, niechże przecie jedzą jak za swoje
14  2,  22|          hycle, nie wyrzną do nas! A niechże to wszyscy diabli! Cóż za
15  3,  1 |          dziury zmieścili ze wstydu. Niechże ich ta uczy, kto umie. A
16  3,  6 |           ojca dobywać? Cha, cha!... Niechże na wieki przepada, kiedy