Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |  wiatru i ze wszystkich drzew leciały raz w raz na ziemię ogromne
 2  1,  1 |    dął z północy. Z drzew nie leciały już kępy śniegu, a spadające
 3  1,  1 |      Śliskie sanice co chwila leciały w zatoki na rozbitym gościńcu,
 4  1,  1 |        chociażby kije z nieba leciały! Tu siedzę, i skończona
 5  1,  2 |       Tworząc ogromny korowód leciały sanie najrozmaitsze. Jedne
 6  1,  5 |    nie postały w jego głowie, leciały teraz na wyścigi z wiatrami.~
 7  1,  5 |       krzaki, płoty... Drzewa leciały obok, stronami, ze świstem,
 8  1,  11|     które z krwawych jego ust leciały, tylko sylaby jakieś porozdzierane.
 9  2,  8 | kiście buków. Od szczytów gór leciały ich oczy w dół za cieniami,
10  2,  12|    nim, kolana same raz w raz leciały ku ziemi, a w dłoniach czuł
11  2,  16|       Gdy wiatr powiał z pól, leciały za jego wolą te chore liście,
12  2,  17|     brzegiem, żeby z pluskiem leciały w kamienne ostoje. Każda
13  2,  24|  strzelnic, z dziur, dymników leciały na oblegających kule i ogień
14  3,  3 |  Waliły się sufity i z pięter leciały zastępy chłopów w głąb piwnic.
15  3,  10|    młody. - Żeby kije z nieba leciały, żeby w kupę gruzów miało
16  3,  13|      z chałup, nawet niektóre leciały obces, ale jak do nich wycelowali