Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |      jej stawy...~- Raz, dwa! - krzyczał Rafał ze wściekłością w
 2  1,  4 |  wydobycia się - do szaleństwa. Krzyczał na siebie jak na łotra i
 3  1,  12|        ze ściśniętej gardzieli, krzyczał ostatkiem sił:~- Nie pozwalam!~
 4  2,  1 |       dokument.~- Więc jakże? - krzyczał mówca - jeżeli znajdziemy
 5  2,  1 |  nadjeżdżającego powozu. Furman krzyczał ordynarnie z kozła, żeby
 6  2,  14|       Jakże cenne zdrowie?... - krzyczał wyskakując z bryczki.~-
 7  2,  14|       powtarzam: zaślepienie! - krzyczał~Cedro zbliżając twarz aż
 8  3,  5 |   kielich...~- Wołać tu Dysa! - krzyczał Prendowski - niech jucha
 9  3,  5 | czarnymi od prochu.~- Kto to? - krzyczał Niezabitowski.~- Pana Stokowskiego
10  3,  6 |        szeregu.~- Równaj się! - krzyczał wciąż młody oficerek usiłując
11  3,  6 |          Jakiś kanonier w dymie krzyczał:~- Granatnik zbity na ziemię!~
12  3,  9 |        tyralierski, który wciąż krzyczał, bił w bębny i strzelał.
13  3,  11|     Wchodził w środek szeregów, krzyczał, łajał, rozkazywał. Kiedy
14  3,  11|   szarpać z pijanym żołdactwem. Krzyczał o ratunek, widząc, że kilku
15  3,  11|        strzałów.~- Żołnierze! - krzyczał Gintułt, leżący na ziemi -
16  3,  13| zawzięcie.~- Co się tu stało? - krzyczał nań Olbromski.~- Pana zabili.~-