Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |           a w Sukiennicach książę jegomość Auersperg dał wielki bal,
 2  1,  4 |         Rafała i rzekła krótko:~- Jegomość tatuńcio kazał, żebyś z
 3  1,  4 |           zostać na kościele. Tak jegomość tatuńcio rozkazał.~Krew
 4  1,  7 | rzeczywiście...~- Mówże śmiało!~- Jegomość tatuńcio kazał mi precz
 5  2,  12|  oberżystę:~- Słuchaj no... te... jegomość, masz tam co do jedzenia?~
 6  2,  12|            A cóż byś tak... te... jegomość... kazał?~- No, coś z mięsiwa.
 7  2,  14|  spotkanie przybywających wyszedł jegomość średniego wzrostu, zawiędły,
 8  2,  14|       czarnymi i grubymi brwiami.~Jegomość ów miał na sobie dosyć dziwaczne
 9  2,  19|         uszy zakutany.~- A jakbyś jegomość wiedział: właśnie syn konsyliarza... -
10  2,  19|          jeden z drugim!~- Prawdę jegomość mówisz. Mondur z galonami
11  2,  20|           robiąc ze wszystkich.~- Jegomość pan Kalwicki, nasz kochany
12  2,  21|      okrążający salę. Stary jakiś jegomość, z panią Ołowską marszałkujący
13  2,  22|         dosyć tego, jak je Cesarz Jegomość nazywa, la pospolité. Sprawnie
14  2,  24|          i tego nie wiesz! Cesarz jegomość tupie. Zły!~- Zły?!~- Słyszysz,
15  2,  24|             A gdzie też to Cesarz jegomość siedzi.tera, panie wachmistrzu?~-
16  2,  24|      dokąd też tak zajdzie Cesarz jegomość?~- Nie waż się o to pytać!