Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |            dech zapiera, i tylko z jakiejś głębi, jakby spod śniegu,
 2  1,  2 |         dobrze, usnął jak kłoda.~O jakiejś godzinie dnia zbudził się
 3  1,  3 |       otoczona baczkami. Chodził w jakiejś resztce obcisłego munduru,
 4  1,  5 |            jak godzący pocisk...~W jakiejś chwili Rafał zgarnął śnieg
 5  1,  14|           pracować dla siebie, dla jakiejś ambicyjki, rodziny, familii,
 6  2,  1 |     hałasując tak samo jak inni. O jakiejś porze zobaczył przed sobą
 7  2,  2 |           pełnym dobroci, zachęty, jakiejś nieśmiałej przychylności,
 8  2,  2 |           samo jedną więcej sztuką jakiejś gromady...~Oto powiedział
 9  2,  7 |       deszcz trzymał zamkniętych w jakiejś kolebie skalnej u wejścia
10  2,  17|   uśmiechnęli się do siebie czy do jakiejś myśli nowej, nieznanej.~-
11  2,  21|         gryząc zębami chustkę...~O jakiejś porze usłyszeli w pokojach
12  2,  22|            można widzieć dopiero o jakiejś godzinie południowej, gdyż
13  2,  24|      długich błądzeniach dotarł do jakiejś wioszczyny. Tam życzliwie
14  3,  1 | próżniactwie, rozpuście i nudach w jakiejś resursie Pescarego, w towarzystwie
15  3,  1 |          swego konia przy żłobie w jakiejś pustej stajence i poszedł
16  3,  11|       wyspać się należycie. Dopadł jakiejś stancyjki w domu księżym,