Tom, Rozdzial

 1  2,  13|         się w domu rodzicielskim "hrabia" Krzysztof Cedro...~Policzki
 2  2,  13|          się w domu rodzicielskim hrabia Krzysztof Cedro, to od czegóż
 3  2,  13|       inaczej, tylko jaśnie panem hrabią, panienkę - panną hrabianką,
 4  2,  14|        pośpiechu. - Nareszcie pan hrabia raczył sobie przypomnieć
 5  2,  14|      Pewny już byłem, że pan...~- Hrabia... - dorzucił Cedro.~- Że
 6  2,  14|       wyskakując z bryczki.~- Pan hrabia łaskawość swoją roztaczać
 7  2,  14|          ramionach.~Długo też pan hrabia myśli zabawić w tej dziurze?~-
 8  2,  14|       Bierzemy się do roli.~- Pan hrabia także!~- Sądzisz może, Szczepanku,
 9  2,  14|          miserum! A jakże też pan hrabia myśli brać się do roli,
10  2,  14| studiujesz? Powiedz prawdę.~- Pan hrabia przybywasz z jednej ze stolic
11  2,  14|          po tobie zostanie.~- Pan hrabia żartuje sobie nieprzystojnie.~-
12  2,  14|      Skończ no, proszę cię, z tym hrabią!..~- Albowiem?~- Trepka!
13  2,  14|           niemieckim, austriackim hrabią, bo jakże tak bez niczego?...
14  2,  14|           innym! Nie jestem wcale hrabią! - zawołał rumieniąc się
15  2,  18|           papy... Nie ucz mię pan hrabia z łaski swojej, o czym powinienem
16  3,  3 |      Francuski pudel!~- Galant!~- Hrabia!~- Tkliwy kokiet!~- Czekaj,