Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |         Chwytali ją wiosłami za gardziel i wykręcali jej stawy...~-
 2  1,  3 |        i rozpacz chwyciła go za gardziel. Wbił czoło w poduszkę i
 3  1,  5 |     paszczękę i wbiła się aż po gardziel. Piorunowym ruchem Rafał
 4  1,  5 |      jej szlachetną szyję, drze gardziel, jak chłepce płomienną krew
 5  1,  17|        się i opadały, a maleńka gardziel, biała jak kameliowy kwiat,
 6  1,  17| Rozwścieczona garść sięgnęła po gardziel wroga. Zrzuceni w ciemność
 7  2,  9 |      wyschły i potrzaskały się, gardziel miał pełną ognia, a w piersiach
 8  2,  11|       gdzie już nie masz życia. Gardziel przepaści wyrzucała w chmury
 9  2,  15|      tak okropna, jak gdyby kto gardziel dwuletniego dzieciątka dusił
10  2,  20|        byłoby to trudne chwycie gardziel tego szczygła, zatrzymać
11  2,  22|        mieszkając chwycił go za gardziel i trzasnął raz, drugi, trzeci.
12  3,  3 |   palce-pazury wpiły się w jego gardziel. Ze dwadzieścia rąk czepiło
13  3,  3 |       trzpienie, chwyciła go za gardziel. Wymacała krtań i zdusiła.
14  3,  3 |        żołnierza sąsiedniego za gardziel i rycząc z uszczęśliwienia,
15  3,  9 |          gotowe do chwytania za gardziel. Kiedy zdeptali gałęzie
16  3,  14|   Leżysz nareszcie w gruzach, a gardziel twoja w pętlicy...~Wysłany