Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |         na drzewo i usiadł między dwiema rozwidlonymi gałęziami.
 2  1,  7 |       żółta smuga litego piasku z dwiema koleinami, które daleko,
 3  1,  7 |  Niezgłębione bajoro stało między dwiema długimi pryzmami kamieni,
 4  2,  6 |           odległej dolinie między dwiema górami, których czarne puszcze
 5  2,  7 |        płynącymi w lazurze nieba, dwiema falami lecącej Wody, że
 6  2,  9 |      wspomnienie i marzenie. Tymi dwiema rękoma ujęła głowę zbudzonego
 7  2,  17|          z półbrygadą francuską i dwiema armat pod rozkazem Kosińskiego
 8  2,  17| batalionem francuskich mazurków i dwiema secinami naszych, co my
 9  2,  21|           szczególny, objęte były dwiema gałązkami lauru. Szyja i
10  2,  24|      szlufy podporucznikowskiej z dwiema jedwabnymi pręgami, kontrepoletu,
11  2,  24|        wznosili ramiona obciążone dwiema szlufami, których buliony
12  2,  24|           tak ciężko walczyło pod dwiema bramami wojsko polskie i
13  3,  1 |           kawalerii krakowskiej z dwiema armatami czterofuntowymi.
14  3,  6 |      rozdarł je i wyrzucił w górę dwiema bryzgającymi skibami jakoby
15  3,  11|       Szef batalionu Białkowski z dwiema kompaniami pułku dwunastego
16  3,  15|       forteczka w górach, gdzie z dwiema secinami ludzi bronił się