Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |        jeszcze szept modlitw matki... Dreszcz zimny do szpiku przejmuje
 2  1,  2 |   przeraźliwej chimery, uczuł w sobie dreszcz, który się wskroś śmiechu
 3  1,  3 |            mógł stłamsić przerażający dreszcz w sobie, Woda sączyła się
 4  1,  3 |             wspomnienie przejmował go dreszcz, zimniejszy niż w rzece.
 5  1,  3 |              łysy czerep nudziarza...~Dreszcz wewnętrzny wstrząsał jego
 6  1,  5 |             nagła dotknął się ściany. Dreszcz rozkoszy przeniknął całe
 7  1,  16|      szczelinę pozór na niewysłowiony dreszcz trawy i wodnego zalewiska,
 8  1,  17|         ścianach przeniknął je jakoby dreszcz tyfusowy. W luftach kominów
 9  2,  2 |        zmazana. Został przecież każdy dreszcz dwu duchów spierających
10  2,  3 | wszechobejmujące! Ogromny, straszliwy dreszcz jak cios zatrząsł całym
11  3,  2 |               się raz, drugi, trzeci. Dreszcz głęboki przebiegł go, piękna
12  3,  4 |               stanie, tam przeraźliwy dreszcz lata. Schyla się i szepce:~
13  3,  4 |    Atlantyckie Morze:~- Wiwat Cesarz!~Dreszcz odmienny przebiegł ciało.
14  3,  6 |           Rafał uczuł, co jest sława. Dreszcz uniesienia nie znanego mu
15  3,  14|               na której leżał, jakoby dreszcz gruzów i zwalisk. Leniwie
16  3,  15|                To jakby cię febryczny dreszcz przeszedł.~- Nie radzę takich