Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          piśnie. A ślepie u niego - żywa krew! Drugi trzyma za lewe
 2  1,  2 |           matki polki. Była płocha, żywa, a przecie nad wszelkie
 3  1,  5 |           ją drugi zwierz rozdziera żywą, jak rozrywa jej szlachetną
 4  1,  5 |            z jego ust. Buchnęło jak żywa krew z przerwanej żyły.
 5  1,  6 |          kapral, to mię puszczą bez żywą ulicę". "No, rzekę, jak
 6  1,  7 |          wiecznie, pomimo wszystko, żywa i wielka.~Michcik nakrył
 7  1,  8 |           złotym kielichu lilii jak żywa gwiazda.~Czasem z zarośli,
 8  1,  16|             twarzy jej malowała się żywa jakaś i zawzięta ciekawość.
 9  1,  17|             z nagła... cóż to'? Jak żywa rośnie przed upadłymi oczyma
10  2,  1 |           rdzawej twarzy, nasyconej żywą barwą krwi. Twarz ta, spojrzenie
11  2,  2 |          drżeniem.~W myśli jego jak żywa stanęła taka chwila. Zdawało
12  2,  8 |       niespodzianie, skąd wykwitają żywą barwą kiście buków. Od szczytów
13  2,  15| przestrzeliwszy gęste zarośla. Woda żywa spłonęła barwą ognistą.
14  2,  17|            raz będą oba biegali bez żywą ulicę, a drugi raz - kula
15  3,  3 |           ze siebie nawzajem zębami żywą krew, dusili się kolanami,