Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |       tylko zimny rozmysł i ta żelazna pewność, że klucz ma w kieszeni.
 2  1,  5 |        zawierały się na sztabę żelazną, która z wewnątrz na ukos
 3  1,  12|   wielkie drzwi dębowe, sztabą żelazną okute. Otworzył je kluczem
 4  1,  13|       śmierć gotową, konduitą, żelażną subordynacją i energią.
 5  2,  11|        ogrodu przez starożytną żelazną bramę, szli przez czas pewien
 6  2,  12| wreszcie ze swego Laboratorium żelazną rynkę na trzech nogach i
 7  2,  18|        uczynił jak gdyby maskę żelazną. Twardym ruchem odsunął
 8  2,  19|     Było coś niewymownego, coś żelazną obręczą ściskającego serca
 9  3,  3 |       założyły ogromną sztangą żelazną od wewnątrz. Nie wiedzieli,
10  3,  3 |  Porwał w ramiona. Zawarł je z żelazną silą. Nikt mu jej nie bronił.
11  3,  3 |       graty. Już mieli oderwać żelazną sztabę i rozewrzeć bramę,
12  3,  3 |  wejściowych od ulicy Engracia żelazną sztabę. Dźwiękła jak miecz
13  3,  3 |    Dźwiękła jak miecz katowski żelazna sztaba padając na kamienie.
14  3,  6 |  trzecie linie natarły w mig z żelazną siłą i rąbały się szablą,
15  3,  7 |        oczy, ujrzał przed sobą żelazną kratę ogrodu, przerzucone