Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |          jak dusza, kiedy rzuca własne swe ciało. Ale nim odeszły,
 2  1,  8 |     albo zasłonione. I moje tam własne gniazdo takie samo. Ale
 3  1,  13|       Mówię to, co widziałem na własne oczy.~- A hultaje! - dorzucił
 4  1,  14|    miejscu, za pewne i za swoje własne. Wszystko stało jeszcze
 5  1,  14| przelatywały podarte obrazy, na własne oczy widziane daleko. Jakiż
 6  1,  15| łacińsko-niemieckich miał swoje własne przyczyny. Książę Gintułt
 7  2,  17|          Każdy z nich przeżywał własne myśli, natrętną ciżbą oblegające
 8  2,  18|    drgnęły i słowa bez związku, własne, prawie niedorzeczne słowa-symbole,
 9  2,  20|        mianowicie?~- To są moje własne myśli!... Rafał! Gdybym
10  3,  1 |  impetem jedno w drugie, że ich własne konie stłamsiły, skłuli
11  3,  1 |     gnoju. Widziałem przecie na własne oczy jednego, jak wziął
12  3,  3 |   Jerozolimskie... Widziałem na własne oczy. Chodź no, pokażę ci
13  3,  3 |       obcasami. Wiązani byli we własne pasy za gardła. Zaczepiano
14  3,  8 |       że nie możemy zobaczyć na własne oczy, czy są jakie dzieła
15  3,  8 |        mospanku, tylko na swoje własne.~Wszyscy spojrzeli ku starcowi