Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |          gniazda żmij wylęgłych pod sercem, zdusiły go za gardło. Serce
 2  1,  7 |            niezupełnej i zapoznawał sercem z tajemnicą tego zakątka.
 3  1,  11|         pożarem. Udawał się jeszcze sercem to tam, to sam...~Brat Piotr...
 4  2,  1 |        czegoś innego, przenosić się sercem z miejsca na miejsce, z
 5  2,  5 | niezwyciężonym rozumem i wspaniałym sercem!~Jeśliś jest wyższy nade
 6  2,  9 |          Szukał na nich śladów krwi sercem zatwardziałym, okrutnym,
 7  2,  9 |        upadł na nie głową, ustami i sercem, sercem samowładnie teraz
 8  2,  9 |             głową, ustami i sercem, sercem samowładnie teraz chodzącym
 9  2,  9 |        Kochałem was nie tylko swoim sercem, ale i jej sercem, która
10  2,  9 |             swoim sercem, ale i jej sercem, która w pośrodku was została
11  2,  17|    Posłuchaj, panie bracie, chętnym sercem, a uważ...~Panowie oficerowie
12  3,  3 |      medytuje... Wstrzymała się nad sercem.~Ostrze skierowane wpiera
13  3,  3 |        nawet, że chętnym a ochotnym sercem...~Cedro już prawie spał,
14  3,  14|         kraj północny, azali powita sercem życzliwym ubogi rozdół Wisłoki?
15  3,  14|            Wisłoki? Przyjmieszże go sercem, dziecino Aragonii? Zrozumieszże