Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |    cieniem gałęzi był dawniejszy, ranny chłód. Niektóre młode rsioki,
 2  1,  3 |  nieprzyjaciela, był wielokrotnie ranny i, jak zwykł był mawiać,
 3  1,  3 |          chłopak, rozjuszony- jak ranny dzik, zwalił go z nóg jednym
 4  2,  17|          chciał resztę myśli. Już ranny świt przeciekać zaczął przez
 5  2,  24|           Młody książę Sułkowski, ranny już, na czele drugiego batalionu
 6  3,  6 |    palcami, szukając kuli. Gdy go ranny zapewnił, że to rana nie
 7  3,  6 |            Masz jaką chustkę? Hy?~Ranny wzruszeniem ramion pokazywał,
 8  3,  6 |         klucz zgrzytnął w zamku i ranny wprowadzony został do sieni.
 9  3,  6 |         marzyć nie sposób - marzy ranny odsuwając od siebie widok
10  3,  6 |       zębami wyrazy znieważające. Ranny widział był już nieraz tę
11  3,  7 |       ogrodu i zabrał go ze sobą. Ranny poszedł bez oporu. Na pytanie,
12  3,  7 |        czadu.~- Oto jeszcze jeden ranny... - wyszeptał jakiś głos
13  3,  7 |     drzwiach stał książę Gintułt. Ranny poznał go bardziej po wzruszeniu
14  3,  7 |      którym mieszkał swego czasu.~Ranny znalazł się wkrótce w dawnym
15  3,  12| Klimontowu! W konie! Lecą ,jak ów ranny wicher na skrzydłach wiatronogich