Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |         jak tam wiatr szlocha na ramionach zmurszałych krzyżów, co
 2  1,  9 |      barach, piersiach, plecach, ramionach i rękach, które coś dźwigają...~
 3  1,  13| nieznanymi ulicami, dźwigając na ramionach brzemię rozczarowania ciężkie
 4  1,  17|       człowiek jakiś i trzymał w ramionach umierającego chłopca lat
 5  2,  1 |        kieszeni, leżał w czyichś ramionach... Kłuły go po twarzy ogolone
 6  2,  5 |      woli...~Paliła ją suknia na ramionach i biodrach, cisnęły ją ciżmy
 7  2,  14|      obadwaj do rozpuku, leżąc w ramionach.~Długo też pan hrabia myśli
 8  2,  20|    suknię. Na odsłonionej szyi i ramionach miała szal zielony z suto
 9  3,  2 | postronkiem, wykręcone do góry w ramionach i zadzierzgnięte na poprzeczną
10  3,  3 |          Ach, umrzeć trzymając w ramionach tę siostrę duszy swej, drżącą
11  3,  3 |        murach.~Wieszał mu się na ramionach płaszcz bezsennego sumienia.
12  3,  6 |          i zaczął prać co siły w ramionach. Za nim to samo uczynili
13  3,  6 |        co tchu w piersi a siły w ramionach.~Po wielkim trudzie dosięgli
14  3,  6 |         całego tego pola, miał w ramionach ruchome kupy ciał na grobli...~
15  3,  15|         Mówiąc to wsparł ręce na ramionach Cedry i uśmiechał się z