Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |  gęsty, mokry, dymiący się od pary. Wszędzie w mroku poddrzewnym
 2  1,  2 |      wołając:~- Kulig, kulig!~Pary wkroczyły do wielkiej izby.
 3  1,  3 |    Było mu dobrze rwać tak co pary w piersiach, nurzać się
 4  1,  5 |       od lasu, za wiatrem, co pary w piersiach. Stało się to
 5  1,  7 |   posiew światła. Białe smugi pary, mgławice obłoków, nie skupione
 6  2,  12| którego rana się podgoiła. Co pary w piersiach, dolinami Wagu...
 7  2,  21| rozkoszne. Oto przesuwają się pary jedna za drugą... Przemyka
 8  2,  21|     ocknął się w polach.~- Co pary w koniach! - wołał Kalwicki
 9  2,  21|       drzwi i mimo smrodliwej pary, która ich owiała, wszedł
10  2,  22|     wybiła szyby. Kłąb białej pary buchnął na dwór. Duża łapa
11  2,  22|        a teraz sami w nogi co pary w szkapach.~- Dobra i taka,
12  2,  24|       dymił się teraz kłębami pary. Sam jeździec mokry był,
13  3,  6 |  lecąca w polu. Oto poszli co pary w koniach...~Kapitan Katerla
14  3,  12|      Pomknęli ku Samborowi co pary w koniach, żeby przed jasnym
15  3,  13|      przez płoty i wąwozy, co pary w koniach. Przypadli jak