Tom, Rozdzial

 1  1,  5 | zamknięta na mutrę, wkręcaną nań owym kluczem dopiero co skradzionym.
 2  1,  7 |        jak na dłoni. Daleko, nad owym stawem, bielił się w kępach
 3  1,  7 |       owsów. Gdy zmrok zapadł, w owym dalekim dworze wybłysły
 4  1,  8 |       dziś ci otwarcie powiem, w owym powietrzu sejmu, a teraz
 5  1,  9 |     dźwignęło się i podniosło ku owym drzewom. Ogarnął spojrzeniem
 6  1,  10|       choć pragnął zetknąć się z owym światem, ujrzeć go i poznać.
 7  1,  10|        jedyną sprawą - i właśnie owym radosnym weselem dziewczęcym.
 8  1,  10|          Uśmiechnął się wreszcie owym uśmiechem wdzianym na twarz
 9  2,  2 |  rozmawiał ze swoim towarzyszem, owym majorem wojsk pruskich.
10  2,  3 |          powtarzać cudze słowa z owym głębokim, przeraźliwym,
11  3,  1 |    stanąć, a raczej zamieszkać w owym Kaliszu jako żołnierz czy
12  3,  1 |        Dax. Konnica szła z wolna owym gościńcem. Była to droga
13  3,  9 |         łódką, a ja siedziałem w owym namiocie. Pułkownik bawił
14  3,  11|   męczeński. Między jego duszą a owym murem, stromo wystrzelającym
15  3,  13|     kiedy się duma mimo woli nad owym celem, który kazał okienka