Tom, Rozdzial

 1  1,  1 | siedmdziesiąt ośm. Dobrze mówię?~- Mów wasan.~- To jakże? Gdzież
 2  1,  3 |            Gdzie byliście obadwaj? Mów zaraz i prędko. To jedno...
 3  1,  3 |            nas wszystkich, łotrze! Mów, coś tam robił!~- Pływałem
 4  1,  7 |              muszę powiedzieć...~- Mów ze mną śmiało. Ja cię nie
 5  1,  8 |          owa żaba Lafontena.~- Nie mów już więcej do mnie, mości
 6  1,  13|        sporo do załatwienia, toteż mów prędko, mości książę.~Gintułt
 7  1,  16|         końcu rzekła:~- Rafał, nie mów tatuńciowi dobrodziejowi,
 8  1,  16|       zastał...~- Nie mówić?~- Nie mów!~- A to mi ty powiedz, po
 9  1,  16|           po co tu siedzisz!~- Nie mów! Zobaczysz, że nie będziesz
10  2,  10|          ruszysz się. Zaduszę cię. Mów prawdę... Góral skulił się,
11  2,  14|             Teraz na ciebie kolej: mów, co czytasz?~- Sztucer... -
12  2,  17|            na ścianę. - Milcz, nie mów do mnie!...~Żołnierz patrzał
13  3,  3 |             wieszać jak kundlów!~- Mów, młodzieńcze, mów śmiało.
14  3,  3 |       kundlów!~- Mów, młodzieńcze, mów śmiało. Zwrócę jednak na
15  3,  6 |          cię ułan w pazury weźmie, mów pacierz, i to prędki! Tylko