Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |         chytrze:~- Dom ciasny, na miły Bóg, ciasny, mośćbrodzieju!
 2  1,  2 |    Widziałeś sąsiad... Jak mi Bóg miły - sarnina!~- Combry, ale
 3  2,  1 |   dowiedział, Jezu Chryste, Panie miły!~- Ale nie o to, tylko,..~-
 4  2,  1 |         Wyznaję to ze skruchą. Na miły Bóg, boję się! Rotmistrz
 5  2,  6 |     Jestem twoją służebnicą... O, miły... Tam...~
 6  2,  7 |           były te drzwi!~Jakże im miły był śliski zgrzyt zasuwy,
 7  2,  12|       nieszczęściu?~- Ależ!... Na miły Bóg... Rafuś... Olbromski...
 8  2,  17|   medytacjach i kontemplacjach.~- Miły wietrzyk! To wam powiadam
 9  2,  20|           przyduszony huk wiatru, miły jak poduszczenie, pochutnywanie
10  2,  24| wielobarwne, aż miło. Ponieważ na miły Bóg wzywano w okólnikach,
11  3,  3 |         gałganom, kazałbym!... Na miły Bóg... przecież to... wieszać
12  3,  4 |     rzeczy zgoła różne, braciszku miły... Toż przecie jasno widać...~
13  3,  7 |         księcia rękę.~- Rafuś! na miły Bóg... Więc i ty między
14  3,  8 |          wcale godny szańczyk! Na miły Bóg... Widzisz ty tamten
15  3,  10|        się w głos rubasznie:~- Na miły Bóg! - oficer z ciebie najsroższego