Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |     pierwszej chwili tuliła się po kątach młodzież uboższa, ale wnet
 2  1,  13|       został z tej kaźni, gdzie po kątach chrapały jakieś twory ludzkie,
 3  1,  17|         narożnikowych szczególniej kątach ujrzał tłok artylerzystów,
 4  1,  17|      między palisadami, w martwych kątach narożników słychać było
 5  2,  1 |     gęstymi zwojami wałęsał się po kątach. W ostatnim, najobszerniejszym
 6  2,  3 |         nie bez drżenia zobaczył w kątach czaszki, piszczele, gnaty
 7  2,  10|         huczeć pod sklepieniem i w kątach ciemnego lochu, ale w tej
 8  2,  13|            się kryć swoją nędzę po kątach najmniej widocznych. Przechodząc
 9  3,  2 |           jarzyło się w rozmaitych kątach pod chórem i na chórze,
10  3,  2 | przeszkadzał. Sam rozglądał się po kątach, czy nie znajdzie jeszcze
11  3,  3 |     depcącymi obcasami. W ciemnych kątach, we framugach zakratowanych
12  3,  9 |         wychudłego na przednówku w kątach pańszczyźnianego podwórka,
13  3,  10|         żołnierzy, obiadujących po kątach z pośpiechem, pełen żołdackiego
14  3,  11|   przerażenia, dzieci kryły się po kątach. Michcik dał im znak ręką,
15  3,  15|            młokosa. Krzątał się po kątach przygotowując strawę, wycierał