Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |        mieniły się błyski drogich kamieni!~Zdało się pomimo wszystko,
 2  1,  7 |           dwiema długimi pryzmami kamieni, które wyrzucono z roli.
 3  1,  9 |          owdzie zawalony mnóstwem kamieni. Mimo to wszyscy wytrwali
 4  1,  12|    bezludny, zapadający się świat kamieni pełen był jeszcze wojsk
 5  1,  12|        złote, srebrne i z drogich kamieni. Sto świec woskowych płonęło,
 6  1,  17|     prochu, trzask drzewa, łoskot kamieni. Zielone drzazgi okiennic,
 7  2,  7 |           ten smug wał z drobnych kamieni, niby wąż różnobarwny, w
 8  2,  17|     gałązką, żeby tańczyły dokoła kamieni sterczących pod brzegiem,
 9  2,  21|   wstęgami, trefione i lśniące od kamieni, połysk i szelest cennego
10  3,  4 |          Weź mię z ucisku gliny i kamieni...~Otwiera się przed oczyma
11  3,  10|      wydłużoną smugę jej piachu i kamieni.~Było południe chmurnego
12  3,  11|    strzały, łomot pustych beczek, kamieni, padanie gruzu.~- Ktoś ty -
13  3,  14|   wykręcały się w ostrych zębcach kamieni jakby schwytane w żelaza,
14  3,  14|        wyłamywały się i spadały z kamieni. Walił się na kolana, na
15  3,  17| wydzieranie jałowców i wynoszenie kamieni. Coś z dążeń brata Piotra,