Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |        zedrze ze słupca.~Teraz jeździec pewny już był, że nie błądzi.
 2  1,  5 | przecwał coraz bardziej chyży. Jeździec miał teraz pełne usta śniegu.
 3  2,  21|   sanie pędem zbliżać zaczęły, jeździec skierował ku nim swego konia
 4  2,  24|        teraz kłębami pary. Sam jeździec mokry był, jakby ze stawu
 5  3,  1 |      napotka. A nieraz, prosty jeździec cesarski, takie wina pijesz
 6  3,  2 |     słaniał się i rżał głucho. Jeździec poszarpał swoją koszulę,
 7  3,  2 |   głębokiego żalu stał nad nim jeździec z oczyma utkwionymi w zmierzchłych
 8  3,  3 |   wyjścia.~- Słuchaj no, panie jeździec, a tobie z nami wara! Ty
 9  3,  3 |    nami!~- Mójże, kawaler...~- Jeździec!~- Francuski pudel!~- Galant!~-
10  3,  3 |        przezwiska, jak: pudel, jeździec, blondyn - ale już nie był
11  3,  6 |      awansujący jako najlepszy jeździec w armii, nie mógł skryć
12  3,  6 |      jęzorem wżarło się w bok. Jeździec austriacki szarpnął się
13  3,  6 |  wyżerała oczy. Znieruchomiały jeździec nie poruszał ani ręką, ani
14  3,  9 |        szlachcic, tęgi, widać, jeździec i szermierz, ale nowicjusz
15  3,  10|        żeby się wydawało, jako jeździec nie patrzy bezczynnie, jako