Tom, Rozdzial

 1  1,  8 |         nie oddałeś mi wizyty w Grudnie... - mówił książę.~- Nie
 2  1,  8 |      Nie mogłem w istocie być w Grudnie. Sił mam coraz I mniej... -
 3  1,  8 |         się, kiedy z kościoła w Grudnie, odległego o wiorst kilka,
 4  1,  9 |                        Drzewa w Grudnie~Cały dzień następny zeszedł
 5  1,  9 |         a Rafał do proboszcza w Grudnie. Tam jednak wszystko już
 6  1,  9 |      rachowali... Zostań tedy w Grudnie.~Książę przywołał do siebie
 7  1,  11|               Egzekucja~Życie w Grudnie płynęło jak romans ciekawy,
 8  1,  16| najtajniejsze winy, spełnione w Grudnie i Krakowie. Chwila ta przeminęła
 9  1,  17|   pewnego znawcę, który nawet o Grudnie coś niecoś wiedział. Dzień
10  2,  1 |     przesiaduje bądź u siebie w Grudnie, bądź w Krakowie. W duszy
11  2,  20|    odmiennie, ale inaczej niż w Grudnie. Wspomniała w urwanym półsłówku,
12  2,  20|        wybrała pani tę aleję? W Grudnie były miejsca daleko piękniejsze.~-
13  2,  21|     zawsze tak wspominać moją w Grudnie aleję, jak ją dotąd wspominałam.
14  2,  21|       ten z albumu widok alei w Grudnie. Sama go niegdyś zrobiłam...
15  3,  9 |       chwile mniemał, że jest w Grudnie i że wałęsa się w tamtejszym