Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |             się, że niechętnie znosi ludzkie spojrzenie, że istnieje
 2  1,  8 |            bardziej mech drzewny niż ludzkie włosy. Odzienie gałgańskie
 3  1,  12|             dziczą Attyk stworzył tu ludzkie siedlisko. W ciągu trzynastu
 4  1,  13|         kątach chrapały jakieś twory ludzkie, i wprowadzony, oczywiście
 5  1,  14|          Mury były przemokłe, twarze ludzkie niemiłe i jak gdyby spłakane.
 6  2,  2 |              plecami swymi ma plemię ludzkie. Widzi całe jego dzieje
 7  2,  2 |            samo jedno pomiędzy zbiry ludzkie, że je bezbronne otoczą
 8  2,  2 |            chorób otoczą je zbrodnie ludzkie, nieprzeliczone wymysły
 9  2,  3 |            czaszki, piszczele, gnaty ludzkie. Zamiast wszakże spodziewanego
10  2,  7 | nieskończenie niskiej granicy, że ją ludzkie oko ledwie mogło pochwycić.
11  2,  11|             spadającej między rzesze ludzkie. Ten krzak ognisty, zionący
12  2,  17|        straszne burze, których słowo ludzkie nie wypowie. Wtedy w lasach,
13  3,  1 |               na koń", gdy szwadrony ludzkie wrastały w kulbaki, a pułk
14  3,  2 |      dziesięciokroć, jak gdyby stado ludzkie już go dopędzało. Krzyk
15  3,  11|     osłaniały skupione, ubogie życie ludzkie od słot i wichrów! Teraz
16  3,  13|            kapłan wszystkie zbrodnie ludzkie widzi jak na dłoni. Ale
17  3,  15|      wstąpili, częściej trafiało się ludzkie mieszkanie. Były to przeważnie
18  3,  18|        straszliwe, w których gromady ludzkie przyuczone zostały widzieć