Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |   pomocą. Rafał usadowił się w ciemnym rogu dużej stancji i zaraz
 2  1,  3 |       Bóg stworzył, unurzane w ciemnym bagnie, otwarł usta i długo
 3  1,  7 |        kosów, wywielg, nad tym ciemnym, szerokim dachem, wszystko
 4  1,  12|   rodziców, echo, brzmiące pod ciemnym sklepieniem, rozmowy prowadzonej
 5  2,  2 |      się bardzo późno w jakimś ciemnym schronieniu. Była to sypialnia
 6  2,  9 |   wyjątkiem jednej boleści. Na ciemnym niebie czerniejące ostrza
 7  2,  11|   ogniem przyrody, stał w swym ciemnym odosobnieniu jakoby arcykapłan,
 8  2,  12|        usiadł sobie wygodnie w ciemnym kąciku. Zapach kiełbas przewracał
 9  2,  14|        sztychy i karykatury. W ciemnym kącie stało sosnowe łóżko
10  3,  2 | Księżyna łypał oczyma stojąc w ciemnym kąciku pomiędzy nagrobkami
11  3,  3 |        sobą w jednolitą masę w ciemnym kącie dużego salonu. Martwymi
12  3,  3 |   Wieża zdawała się zwisać nad ciemnym przesmykiem. Zastęp hiszpański,
13  3,  3 |      długo korytarzem zupełnie ciemnym po drewnianej podłodze,
14  3,  13|     załamanie kornetów, okryte ciemnym suknem... Na piersiach złożone
15  3,  15|    został w ubiorze stajennym. Ciemnym wieczorem ruszyli za bramę.