Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |            liście zaściełały grunt barwą cmentarną, ale już tu i
 2  1,  8 |         jak płomyki, a lica pałały barwą ceglastą.~- Z ochotą...
 3  2,  1 |     rdzawej twarzy, nasyconej żywą barwą krwi. Twarz ta, spojrzenie
 4  2,  2 |             od którego woli zależy barwa młodych listeczków, kiście
 5  2,  2 |      śliwki okrywa cudowna, jedyna barwa, a winograd zwisa z wątłego
 6  2,  8 | niespodzianie, skąd wykwitają żywą barwą kiście buków. Od szczytów
 7  2,  11|         listki ginęły między nimi. Barwa kwiatów była karminowa,
 8  2,  12|      zaściełały niebo. Posępna ich barwa ścigała i tępiła wypieki
 9  2,  14|          bardziej płomienistą była barwa zwisających liści. Sam dwór
10  2,  15|        zarośla. Woda żywa spłonęła barwą ognistą. Tym głębszymi stały
11  2,  16|           jedne już zarażone żółtą barwą śmierci, inne tknięte dopiero
12  2,  17|       błękitnych albo powleczonych barwą żywego srebra, przypłynął
13  3,  1 |         się wszerz. Znikała szybko barwa ciesząca oczy i pozostawał
14  3,  6 |            końmi, ludzie z ludźmi. Barwa jeno została, lecąca w polu.
15  3,  13|          odziemki jodłowe, pokryte barwą przyćmionego srebra. Z północnej.