Tom, Rozdzial

 1  1,  10|  doprawdy...~- Asan mi powiesz! Znam ja się na was, dryblasy
 2  1,  11|       Chłuki, wszak go znasz?~- Znam...~- Oczyść się, obmyj,
 3  1,  14|        wydaje mi się, że go nie znam wcale.~- Czy tylko nie jesteś
 4  1,  14|          Teraz już tego nie ma. Znam już plan inny: plan zwrócenia
 5  1,  14| wiedzieć, co mówi.~- Mój drogi, znam ja siebie aż nadto dobrze.
 6  2,  1 |     konfidencja?~- Ja dawno już znam tego Gintułta.~- Prawda,
 7  2,  1 |   świadomi rzeczy. Ja draba nie znam, co może jest i lepiej,
 8  2,  14|  powiedział, że tylko... Ale ja znam naturę ludzką. Ta natura -
 9  2,  20|          Skądże mógłbym?... Nie znam wcale.~- Może to jej imieniny
10  3,  3 |       na niego ze zdumieniem.~- Znam waści z widzenia, z wieści,
11  3,  6 |       Wszak znasz te miejsca?~- Znam.~- Jakież wypadłoby wziąć
12  3,  6 |     szybko... - mówił książę. - Znam ich przecie. Co do grobli...
13  3,  6 |         mam do tego prawa i nie znam takiej rangi. Jestem tylko
14  3,  8 |    głodzie niż ujść z kraju. Ja znam się z głodem, więc wiem,