Tom, Rozdzial

 1  1,  3 | oślepiająco porywczym ruchem Rafał wydarł się z objęć kalafaktora,
 2  1,  5 |        siana. Zeskoczył na ziemię, wydarł sporą porcyjkę, związał
 3  1,  5 |           śmierci. Wtedy obie ręce wydarł z paszczy i zadał w owe
 4  2,  1 |         jego wrzaski. Gdy stangret wydarł się z rąk napastników, laski
 5  2,  8 |           pasy, wspaniałe cuchy...~Wydarł się raptem, z taką mocą,
 6  2,  9 |    wschodem słońca. Wtedy z piersi wydarł się głos, równie twardy,
 7  2,  17|           szubienicznik Buonaparte wydarł jakisi Piemont, a to książę
 8  2,  24|            w piersi szarpnął rękę, wydarł się, sięgnął w mgnieniu
 9  3,  1 |          pośli, a ja się do ziemie wydarł.~- No, a teraz cóż z nimi?~-
10  3,  1 |      grzbiet kudłami pian porasta. Wydarł się z wód, wyciągnął w górę
11  3,  3 |            owej chwili prawą rękę. Wydarł ją z pazurów babskich, wywlókł
12  3,  11|    bezrozumnej skoczył ku armatom, wydarł z rąk kanoniera lont zapalony
13  3,  14|         stał nieruchomo, Krzysztof wydarł się z rąk zbira. Odruchem,
14  3,  17|            chwili. Ledwiem się oto wydarł.~- Ależ wałacha masz, niech