Tom, Rozdzial

 1  1,  1 | nowiny, wyniósł kamienie. Idź waść i obacz one kamionki dokoła
 2  1,  2 |  szepnął.~- Więc akomoduj się waść, bo źle będzie...~Wrzawa
 3  1,  2 |  okrzyk powszechny:~- A tobyś waść siedział i ciągnął likwor,
 4  1,  10|         A jakie to oczy!...~- Waść byś jej dał radę - chy!
 5  1,  10| nieboszczykiem poróżnili. Sam waść wiesz, że rozstaliśmy się
 6  1,  10|     się dziwacznie. - Gdy się waść pobawisz i poznasz nieco
 7  1,  12|       co tam? Nie puszczać!~- Waść tu dowodzisz? - zawołał
 8  1,  13| charakterze drabów nocnych? I waść na ich czele w tak wielkim
 9  1,  13|     chlebie i wodzie! - Wiedz waść, .żem starszy oci ciebie
10  1,  13|  swoim za żołnierza raczyłem. Waść mi radzisz, żebym co tchu
11  2,  1 |       oczyma, mówił:~- Skoroś waść dobrze o Brodach wspomniał,
12  2,  14|  żebrał. I nie przypominaj mi waść dróg moich, do wszystkich
13  2,  14|  tylej cząsteczce przeorać, a waść swój czas, siłę, duszę i
14  2,  20|      za wąsami!~- Cofnijże go waść jeszcze głębiej, bo mogę