Tom, Rozdzial

 1  1,  4 |   oczyma. Nim ukończyła się ta święta msza, odbyło się w sercach
 2  1,  8 |     zbudzonym oczom patrzeć na świętą wolę dusz w łykach.~Ty wiesz,
 3  1,  13|      też to waszmość?~- Prawda święta! Ale nie czas tu i miejsce
 4  2,  17|  złamali my broń na kolanie, o świętą ziemię strzaskali. A oto
 5  2,  17|  wierzył człowiek z drugim, że świętą osobę Najwyższego Pasterza
 6  2,  20|         ale oczekiwany jest na święta, że pani dziedziczka daje
 7  2,  20|  uszanowanie dla tak wielkiego święta złożyć wizyty pani dziedziczce
 8  2,  20| przynajmniej na pierwszy dzień święta, skoro już podróż do Wiednia
 9  2,  20|      raczycie zabawić tu przez święta, a w czasie balu będziecie
10  3,  4 |     znosi i niweczy Inkwizycję świętą, wypuszcza jej więźniów,
11  3,  5 |      Ależ to wy tu wielkanocne święta, widzę, obchodzicie! - wołał
12  3,  13|   gościńcem wprost na Wzorki i Świętą Katarzynę.~Mżył letni deszczyk-kapuśniaczek.
13  3,  13|    intonuje pieśń, a sam przez świętą Hostię patrzy w tłum. Jest
14  3,  13|   troskliwością na każde Godne Święta.~W miejscu szumnego napisu