Tom, Rozdzial

 1  1,  5 | powietrze. Brnął potykając się. Stawał. Zrywał się z kolan i na
 2  1,  7 |        rolach od świtu, a kiedy stawał na progu domowym i kiedy
 3  1,  15|       wyrzut tak dokuczliwy, że stawał zdjęty trwogą najgłębszą,
 4  1,  16|     skąd widać było Dersławice. Stawał tam i patrzał na siwiejące
 5  2,  2 |        a chętnie i z .pociechą, stawał się jakoby rolą niską i
 6  2,  13|      mógł usiedzieć na miejscu. Stawał w bryce, przechylał się
 7  2,  17|     broń w oczach komendantów i stawał w naszej kolumnie.~Ostatnia
 8  2,  17|         Widzieli my go, jak się stawał mały, coraz mniejszy, czerniał,
 9  2,  20|        jej warg nie schodził, a stawał się coraz świetlistszy,
10  3,  1 |  ciemność, tym przestworniejszy stawał się głos mórz. Z dzikiego
11  3,  2 |      Koń trząsł się z gorączki, stawał na piętkach kopyt, słaniał
12  3,  2 |        go wola dusiła w gardle. Stawał wtedy i z odwiedzionym pistoletem
13  3,  3 |          Góry" nie było.~Wodzem stawał się najtęższy, najdzielniejszy
14  3,  11|       znajdował w tych złudach. Stawał się w głębi lochów sam dla