Tom, Rozdzial

 1  1,  4 | wytchnienia szedł cichaczem do stajni i kęsy swego chleba oddawał
 2  1,  5 |       sięgnął ręką po klucz od stajni, ściągnął go niepostrzeżenie
 3  1,  5 |      Trzymając w ręce klucz od stajni Rafał pchnął okienko swego
 4  1,  5 |       pchnął drzwi i wszedł do stajni. Przez chwilę, stojąc w
 5  1,  5 |   siodło. Wywiódł ją szybko ze stajni. Klacz chrapała na zimnie
 6  2,  22|        gdy gospodarz wrócił ze stajni do stancji, żeby się do
 7  2,  22|       wprowadzone pod dach, do stajni, która stanowiła jakoby
 8  2,  22|         Rzucili się obadwaj do stajni i zarówno wierzeje bramy
 9  2,  22|     podawano słomę na poddasze stajni. Uchylił owe zwieruszone
10  2,  23|     konie wierzchowe z własnej stajni, jakoby tak niezrównanej
11  3,  6 |      od płotu! Zaprowadź go do stajni! Owsa mu daj pełny żłób!
12  3,  12|   krzyczeć... Pobiegł nagle ku stajni rozkazując:~- Michcik! Michcik!
13  3,  13|   ogniska obozowe. Schwytali w stajni parobka i powzięli szybką
14  3,  17|   wysiedli, udali się zaraz do stajni oglądać konie i wybierać