Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |        i ojciec. Nikt nie mógł poznać starego Olbromskiego, który
 2  1,  2 |  śpiących, ale nikogo nie mógł poznać. Drżał na myśl, że jest
 3  1,  10|      owym światem, ujrzeć go i poznać. Kiedy tak wahał się i namyślał,
 4  1,  10|     się domyślał, ażeby dać mu poznać, że ledwie go widzi. Wstał
 5  2,  1 |   księcia. Rafał ledwo go mógł poznać. Twarz jego sczerniała,
 6  2,  1 |    sprawy,' które dopiero miał poznać, rozumiał okoliczności,
 7  2,  2 |           Bardzo mi przyjemnie poznać waszmość pana.~- Będziemy
 8  2,  3 |     Tak, Bracia moi! Dajcie mu poznać gwałtowność wszystkich żywiołów,
 9  2,  11|      Czy chcesz może, kochany, poznać dzieje zdarzenia?~Skinął
10  2,  13| możność w starszym panu Cedrze poznać eleganta pierwszej wody,
11  2,  20|   próżnicy wywijał.~- Miło nam poznać waszmość pana... - kłaniał
12  2,  20|     rozłazi. Bardzo mi miło... poznać... Myślę już od wczorajszego
13  3,  11|     ich tłumie. Książę dał się poznać i niezwłocznie zeszedł z
14  3,  12|       babinka, ledwie ją można poznać... Twarz cała w zmarszczkach