Tom, Rozdzial

 1  1,  1 | Wiednia nie pamiętam, umiem po polsku.~- Doprawdy?~- Bardzo jestem
 2  1,  12|      na chybił trafił rzekł po polsku:~- Niech będzie pochwalony
 3  1,  12|  polskich, między sobą mówi po polsku. Dojrzał ludzi w mundurach
 4  1,  15|    lutnię. Myślał wprawdzie po polsku, ale przez czas pobytu w
 5  2,  3 |       środkowy począł mówić po polsku głosem cichym i łagodnym.
 6  2,  3 |       głos majora mówiącego po polsku:~- Prowadźcie go pod stalowe
 7  2,  3 |      pieśń Braci, mówiących po polsku:~Jedność jest kamień węgielny~
 8  2,  10|    odpowiedzi, rzekł głośno po polsku:~- Cóżeś jest za jeden,
 9  3,  1 |       w Prusactwo z kopyta, po polsku, co duchu w szkapach. Lancami
10  3,  3 |     począł mamrotać do nich po polsku - więc ja jeden... Mamże
11  3,  5 | kiełbasy, ze słodkim sosem, po polsku przyrządzonej; w dziwacznych
12  3,  8 |      okiem. To przynajmniej po polsku! -szydził Zajączek.~- Rzeczywiście,
13  3,  8 |         Rzeczywiście, że to po polsku! - ozwał się z kąta Dąbrowski
14  3,  15|    powiódł go do Gajkosia i po polsku powiedział wachmistrzowi,