Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      rogu dużej stancji i zaraz poczuł, jak mu się straszliwie
 2  1,  3 |       Ochynął się cały z głową. Poczuł, jak tafle, złomy, okruchy
 3  1,  5 |        gałęziami. Teraz dopiero poczuł i spostrzegł, że piersi
 4  2,  2 |    usiadł w fotelu. Skoro tylko poczuł, że jest sam, zaraz upadł
 5  2,  3 |        Pragnę... - rzekł Rafał.~Poczuł gaszenie świateł, swąd świec
 6  2,  8 |         ziemi... W mgnieniu oka poczuł, że jest związany. Chciał
 7  2,  9 |  ramiona, wydarło nóż zza pasa. Poczuł, że mu ręce skrępowano na
 8  2,  10|        wilka skupiał się w nim. Poczuł w duszy nową siłę, jakoby
 9  2,  10|     siłę, jakoby w mocnej dłoni poczuł nagle jedlca ciężkiego miecza.
10  2,  13|       sam rozdół Wisłoki. Rafał poczuł nozdrzami powiew z ziemi
11  2,  20| swojskich wyrazów - i oto Rafał poczuł w sobie ucisk przerażenia
12  3,  2 |        to na prawą, to na lewą. Poczuł, że idzie pod górę, w wodzie
13  3,  10|       szpiku kości gniew. Teraz poczuł, jak innym już jest człowiekiem,
14  3,  14|    krzyżu i oderwał. Ale tamten poczuł jego niemoc. Klęczeli teraz