Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |           z oporem, jakby orał w piachu, zwrócił się w stronę Trześni.~-
 2  1,  6 |     ciśnij na ziemię i zadepcz w piachu nogą". Ale się zląkł: "Zobaczy,
 3  1,  17|       strzałów dookolnych, wśród piachu z cegieł, czarnego dymu
 4  2,  10|       wąskie, długie, z czarnego piachu i skał międzymorze, gdzie
 5  2,  12|       nich spod jałowej szarości piachu, sama bardziej od niego
 6  2,  17|    palmowych wznoszą się z kujaw piachu, płasko rozciągniętych na
 7  3,  3 |     stęknął i bez słowa, jak wór piachu bezwładnie siadł na miejscu.
 8  3,  3 |    poprzednich. Głowę miał pełną piachu i dymu, w ustach smak jakby
 9  3,  6 |      Wytarł pięściami oczy pełne piachu, dymu, sadzy. Odsapnął z
10  3,  9 | pozwalały siły koni ciągnących w piachu armaty, Sokolnicki pośpieszał
11  3,  10|  pośpiesznie wydłużoną smugę jej piachu i kamieni.~Było południe
12  3,  17|           ino...~- Ino co?~- Ino piachu. jak się patrzy, mało.~-
13  3,  17|          jak się patrzy, mało.~- Piachu mało?~- Kamienia dużo, a
14  3,  17|         mało?~- Kamienia dużo, a piachu, po prawdzie, mało.~- Więc