Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |       Galicjanin. Wiednia nie pamiętam, umiem po polsku.~- Doprawdy?~-
 2  1,  1 |      strzepnął palcami.~- Nie pamiętam już dobrze, jak się to stało...
 3  1,  8 |       namiocie pozbawiał snu. Pamiętam straszne twoje rozmowy...~-
 4  1,  8 |    panu".~- No... pewnie. Toż pamiętam, że kiedy nas z korpusu,
 5  1,  8 |   Książę ciągnął dalej.~- Toż pamiętam aż do tej chwili sejmiki.
 6  1,  13|   książę obrażasz, ale że cię pamiętam z pola, więc powiem, jak
 7  1,  14|   zabij mię jak nędznego psa! Pamiętam, kiedym przybył r Konstantynopola,
 8  1,  14| spadek rozerwali wierzyciele. Pamiętam, kiedym odchodził, a za
 9  2,  13|       dalekim. Ojca pańskiego pamiętam jeszcze z roku... czekajcież...~
10  2,  17|       konaniem. Tak to nagle, pamiętam, umarł nasz podporucznik
11  2,  17|       przypłynęła do Antylów. Pamiętam, jak zawijały z oceanu do
12  3,  4 |      nie pamiętacie?~- Może i pamiętam, ale opowiedz...~- W Calatayud
13  3,  6 |     ci się podoba. Olbromski. Pamiętam tamtego! Zacny był oficjerek,
14  3,  8 |     Grochowską?~- Nie wiem.~- Pamiętam z dawnych czasów... Szedł