Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |     Skoczyli w tę stronę i wnet nozdrzami poczuli dymy. Sandomierz!~
 2  1,  5 |        i dotknęła go wilgotnymi nozdrzami.~- Basiu, Basiu... - szepnął
 3  1,  5 |     ostrożnie badając powietrze nozdrzami. Stanęli obok murowanej
 4  1,  5 |     obłąkanie. Wciągał w siebie nozdrzami przedziwną atmosferę, która
 5  1,  5 |     chyżymi wilkami w przegony. Nozdrzami jej strzelał ostry świst.
 6  1,  5 |        pod wiatr i z rozwartymi nozdrzami kopała się w dzikich rzutach
 7  1,  7 | głośniej. chrupnął albo dmuchał nozdrzami z umysłu, żeby odwiać sieczkę
 8  2,  5 |   ramieniu nocy, a rozchylonymi nozdrzami chwytała cierpką woń narcyzów,
 9  2,  13|    rozdół Wisłoki. Rafał poczuł nozdrzami powiew z ziemi nasiąkłej
10  3,  2 |     drogi. Zębami gryzł ziemię, nozdrzami miotał płonący oddech. Szarpnął
11  3,  3 |  zdumieniem westchnął wciągając nozdrzami błędny zapach. W owej chwili,
12  3,  6 |       wryty.~Bratek pochrapywał nozdrzami i strzygł uszyma.~Daleka
13  3,  9 |      echa i wciągał je wilczymi nozdrzami do mściwej piersi, rzuciła
14  3,  9 |        wody rozpoznawał jedynie nozdrzami, a pałacu nie mógł przed