Tom, Rozdzial

 1  1,  15|          na balet, świeżo przez Niemców dla szerzenia cywilizacji
 2  1,  17|       ze Szwajcarów, dezerterów Niemców, z "cisalpinów" i jednolitego
 3  2,  3 |       oczy po drugich, w twarze Niemców i Polaków, po raz pierwszy
 4  2,  13|         przybywający z dalekich Niemców, dostał jeszcze "pędziźrybię"?
 5  2,  13|       Później będziesz obmawiał Niemców, teraz musisz, musisz opowiadać.
 6  2,  14|       Racja! Powinniśmy leźć do Niemców.~- A tak! Tyś sam nie łaził?
 7  2,  14|        życie. Powinniśmy iść do Niemców! Właśnie do nich, do ich
 8  2,  14|            Nie wiesz! Nie znasz Niemców! To jest nie naród, ale
 9  2,  17|         jaśnie panowie nie są z Niemców przypadkiem... Nie śmie,
10  2,  22|        pocztowymi i pośli my na Niemców nocą. Zabrnęli my lasem
11  2,  22| odważniejszy czy co, to spłatał Niemców do woli, no i dostał za
12  2,  24|       Pokazały się znaczne siły Niemców. Była to nie tylko piechota
13  2,  24|      rzuciły się na osłupiałych Niemców. W tej samej chwili zdruzgotane
14  3,  11|     Litwy czy Rusi, Szwedów czy Niemców?... Nie było czasu na szanowanie