Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |            obrazą, która trwa przez mgnienie oka, uśmiechy, których piękność
 2  1,  5 |             drgnęła, raz jeszcze na mgnienie oka przywarła do niego w
 3  1,  7 |         drogiej postaci tylko przez mgnienie oka, o złudzenie widoku...
 4  1,  10|              która miała nadejść za mgnienie oka: stojący sam jeden zostanie
 5  2,  3 |       Jeszcze chwila, jeszcze jedno mgnienie oka i zerwie się na równe
 6  2,  9 |             serca. Obiecywały przez mgnienie oka, że z fal tej wody wyjdzie
 7  2,  9 |            Nim wysunie głowę, przez mgnienie oka mierzy przestrzeń, a
 8  2,  9 | przetrąconym krzyżem. Za chwilę, za mgnienie oka... Bo teraz ciężki jest
 9  2,  10|             gdzie promień słońca na mgnienie ludzkiej źrenicy chyłkiem
10  2,  20|           na jedną chwilę, na jedno mgnienie oka nie zwróciła się ku
11  2,  21|            rozkoszy, przywierali na mgnienie powieki, by za chwilę z
12  3,  3 |        oczyma i ustami. Stali przez mgnienie źrenicy, trwające dłużej
13  3,  14|        ślepie latarnią. Przez jedno mgnienie źrenicy widział straszliwe
14  3,  14|        Rozpacz rozdarła mózg. Przez mgnienie oka decydował: wyrwać się