Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |         skorupka lodowa. Podkute kopyta trzaskały ostro w szklistą
 2  1,  1 |         długim batem, pomknęły z kopyta torem iskrzącym się od mrozu.~
 3  1,  2 |         mi, dnia dzisiejszego, z kopyta do dom i przyjmuj na ganku!~
 4  1,  5 |          się kilkakroć jej tylne kopyta. Jechała na zadzie, zrywając
 5  2,  6 |          poszły jeszcze lepiej z kopyta. Zakochani siedzieli przytuleni
 6  2,  24|       uderzyć pałaszem, pędząc z kopyta i wbijając się między konie
 7  2,  24|     kurniawie. Kiedy tak rwali z kopyta i kiedy właśnie z moczaru
 8  3,  1 | uszykowany en bataille, ruszył z kopyta i zaraz, ustawiony obok
 9  3,  1 |    Krakowian, jak szli w ogień z kopyta, a strzelców wdzierających
10  3,  1 |        ataku! Runą w Prusactwo z kopyta, po polsku, co duchu w szkapach.
11  3,  2 |  utrzymać się na przodach kopyt. Kopyta ich były gorące, jakby pełne
12  3,  6 |         grunt i sadziła ugorami. Kopyta końskie zapadały się jeszcze
13  3,  6 |        Uszykował się na roli i z kopyta poleciał w bój. Te sto kilkanaście
14  3,  9 |         i broń. Za chwilę ułan z kopyta ruszył w drogę. Ciemno jeszcze