Tom, Rozdzial

 1  1,  1 | łagodniejszym głosem, puszczając kłęby dymu z krótkiej fajeczki.~-
 2  1,  3 |       poczęli wygarniać z głębin kłęby wodne. Dziób czółna twardo,
 3  1,  6 |        co minuta... Oto schylone kłęby dymu, a z nich patrzą twarze
 4  1,  6 |           za króla...~Dym burymi kłęby walił w izbę i wisiał nad
 5  1,  11|        widział już tylko lśniące kłęby konia, aksamitny kapelusz
 6  1,  11|          zgiętą szyję, smagał mu kłęby i brzuch... Koń stęknął
 7  1,  16|      jego duszą, ukazała cudowne kłęby wody wiekuistej. Spływał
 8  1,  17|       jamy okien i drzwi skakały kłęby ognia. Zaduch smoły, dziegciu,
 9  2,  7 |         woda stoku, i tylko nowe kłęby przezroczystości, wciąż
10  2,  9 |        wielki stos. Wznosiły się kłęby dymów, okrągłe fale czyniły
11  2,  20|    wychodząca muzyka i młode jak kłęby zdroju. Teraz dopiero począł
12  3,  3 |    końskich, ostrzem noża rznęli kłęby rumaka i godzili w serce
13  3,  6 |     rumaków naparły w galopie na kłęby i wciskały się między uda
14  3,  6 |     ziemię. Koń jego drżał cały. Kłęby jego kurczyły się, skóra