Tom, Rozdzial

 1  1,  16|         szedł na pole, gdzie mu kazano. Wszystko w sobie zagłuszał,
 2  2,  2 |      jedynego wodza ich, jak mu kazano uwierzyć. Jaskinię jego
 3  2,  3 |         nowemu uczniowi ramię i kazano mu iść naprzód, stawiając
 4  2,  9 |         augsburskich piechurów. Kazano mu iść na dół. Nie chciał.
 5  2,  17|        w głuchą noc przepływał. Kazano żebrakowi podać wieczerzę.
 6  2,  17|        półbrygadzie natychmiast kazano maszerować do Mediolanu...
 7  2,  24|    szeregu, lecz jeszcze razem. Kazano wojsku ominąć Warszawę.
 8  3,  3 |       górę równą ich wysokości. Kazano batalionowi drugiego pułku
 9  3,  3 | Krzysztof uczynił za innymi, co kazano. Przylepiony plecami do
10  3,  6 |     stał, wzięto między konie i kazano prowadzić oddział najbliższą
11  3,  6 |     pomlaskując wargami. Gdy mu kazano otwierać drzwi do najlepszego
12  3,  6 |        były ze słomy ogołocone, kazano chłopom nosić na pułapy
13  3,  6 |       belek i wyrwanych wrótni, kazano je opierać o ściany wysuniętych
14  3,  9 |       Noc się zbliżała. Konnicy kazano zostać w Karczewiu. Część